@s ruíns tamén teñen corazón: Os tres porquiños

Os tres porquiños

Nunha aldea calqueira, vivía un lobo non moi normal, porque axudaba á xente do pobo, non mataba nin a unha mosca.

Este lobo vivía do que lle daba a xente do pobo, sobras, carne, peixe etc.

pero un día, cando él estaba a axudar aos do pobo, uns porcos, que non eran da aldea viñeron a intertar matalo, porque eles querían quitarlle o posto.

El, cando foi de noite, meteuse na cama, porque este lobo é moi especial porque é diúrno, e os porquiños intentaron derrubala, pero non puideron.

Intentaron ao seguinte e tampouco puideron.

O lobo despois de varios dias sen poder durmir e despois de escoitar aos veciños que dicían que o lobo matara unhas ovellas, decidiu poñerlles unhas trampas aos porquños.

Fixo un pote tan grande coma unha mesa chea de auga fervendo, na chimenea, porque escoitara planexar os porcos que ían entrar por alí, entón, na metade da noite, apagou as luces e foise “durmir”, os cerdos entraron, cunha corda atada á chimenea fixeron rápel e deixáronse caer a un metro por encima do pote. Caeron todos no pote coa auga fervendo, saíron a fume de carozo de alí e non volveron á aldea xamais

Daniel Martínez